ئی دیل بو،
فوسسه زیبیل نبو!
زرده کولوشکنام(1) که ببی!
سال دیگه بهار
گردن طلایی خروسه محتاج بونی....(2)
برگردان:
این دل بود،
زنبیل پاره شده نبود!
مرغ مادر زرد رنگ هم که باشی
بهار سال دیگر
محتاج خروس گردن طلایی می شوی......
پی نوشت:
1- کولوشکن + ام = مرغ مادر + هم
2- زبان گیلکی دارای گویشهای متفاوتی است/ این نوشته به گویش لنگرودی است.
۳ نظر:
گول بوگوفتی آبرار جان.
سوسکه ز دیوار بالا می رفت خواهرش گفت.......
ناشناس جان که هم من شما را می شناسم هم شما به خوبی ما را:
.
ما سوسکیم، هم من و هم همان که تو می دانی!! وای بر روزگاری که اساتیدش چون شما .........
نقطه چین ها را به سلیقه ی خودت بخوان...
ارسال یک نظر